Genieten

én soms vraag ik mezelf af hoe het mogelijk is dat het genieten niet voor mij is weg gelegd. De mens is van nature gemaakt om te vernietigen, door middel van vrij en zorgeloos leven, te leren van je fouten, en uiteindelijk pijnloos sterven zou een mooi leven moeten zijn. Ik ben al jaren bezig met het vernietigen van mezelf, niet op de juiste manier. steeds dezelfde fouten blijf ik maken waardoor ik mijn eigen valkuilen telkens weer mis loop. De naïviteit die ik door levenservaringen op latere leeftijd over-ontwikkeld heb speelt hierbij een rol. Dat botst, I'm a prisoner of my own mind, want ik blijf doen wat er van me verwacht word, of beter gezegd ik blijf doen wat ik denk dat er van me verwacht word.

Tijd is een groot besef, elke seconde en elk vrij uurtje moet nuttig benut worden, waarbij ik altijd maar blijf denken aan de dingen die nog gedaan moeten worden in plaats van de dingen die ik al heb gedaan. Mijn hoofd maakt het me niet makkelijk, uren kan ik filosoferen over de vreemdste dingen. En ik leer het wel, niets doen en tijd maken voor leuke dingen. Maar ik vraag me af wanneer mijn hoofd de omslag maakt en het toelaat om te genieten.